Pani codziennych listów ja bowiem nie wytrzymuję, nie jestem w stanie ich wytrzymać. Odpisuję na przykład na Pani list, a potem leżę w łóżku na pozór spokojnie, ale całe moje ciało drży i o niczym innym nie wie, jak tylko o Pani.
Elias Canetti, Listy do Felicji. Tom 1
Nieporadność moją i twoją przecież, bo mieszkasz we mnie, chcę swoim imieniem na kształt życia pisać, próbuje układać zdrewniałe słowa strugam w imię spełnienia myśli rozkładam, w boleniu jestem mistrzem w tęsknocie przegraną budzę się nocą, która w blasku słońca zapomniała że była, życie mi z oczu zabrała, chcę uśmiechu w sercu więc przed lustrem próbuję dławiąc się przy tym myślą nieswoją przytulam dłoń, która była blisko spojrzenie, które zdjęło ostrożność, nic nie chowam, umieram, żyję.
